سه‌شنبه، فروردین ۰۴، ۱۳۹۴

ریشۀ واژه پارو و پارو زن

در اوستا در رابطه با فریدون از پائوروَ کشتیران نامبرده شده است که با توجه به واژۀ های سانسکریتی پلَوَ به معنی قایق و پرَوَ به معنی بال و پر زدن و اهتزاز و حرکت نامنظم و بر هم زدن (پارو زدن در قایقرانی و غیره) باید ریشه کلمه پاروزن و پارو بوده باشد. لذا اسطوره پائوروَ به عنوان کشتیران پرواز کننده از معانی لفظی نام وی برخاسته است.

هیچ نظری موجود نیست: