نام توراتی ماگوگ (مأجوج) هم با مه یوئه چی و هم با ماساگت و هم با مُغ مطابقت می نماید

باب دهم سفر پیدایش تورات میگوید: "پسران یافث، جومر (کیمری)، ماگوگ/مأجوج (ماساگت یا مغ) و مادای و ..." نام ماگوگ از سوی نویسندگان تورات در اینجا طوری قرار داده شده که در ارتباط با نام ماقبل خود یعنی قوم شمالی کیمری، یاد آور ماساگت (مه سکاها، دارندگان توتم گوزن) میگردد و در ارتباط با نام ما بعد خود یعنی ماد مطابق با قبیله مغان ماد (مَگو-اوک) میشود. نام قرآنی یأجوج در تورات نیامده است؛ ولی نام قرآنی مأجوج که هم مطابق مه یوئه چی (یوئه چی بزرگ) و هم مطابق با ماساگت، قدیمی تر است و در تورات هم آمده است. از نظر مکانی دیوار چین و سد دربند داریال که ویژگی های سد ذوالقرنین را دارند با این دو قوم مربوط بوده اند: این سد اساطیری در مورد اول با یوئه چی ها و مه یوئه چی ها و در مورد دوم با ماگوگ مرتبط است: ماساگت را به معنی مس-سکا/مه- سکا (بزکوهی بزرگ، گوزن) میگیرند. مه- گو-گ را هم میشود متعلق گاو بزرگ (گوزن) معنی نمود. آبایف می گوید آلان= یلن (مه سکا) به عنوان مرکب بزرگ و سریع خورشید، توتم ماساگتها/آلانها بوده است همان قوم خورشید پرستی که کوروش را کشته اند. واژۀ مه ضمن این که تلخیص مس/مز است خود جداگانه به معنی بزرگ در سانسکریت ذکر شده است. از مقابله نام مه سکا (به اصطلاح شمالی ها مه شُکا= بزکوهی بزرگ، گوزن) با گَوزن بدین نتیجه می رسیم که خود نام گوزن (گوَسنَ اوستایی) به معنی گاو [شاخ] زننده بوده است؛ از ریشه "گَو" (گاو) و "زَن" (زننده). در اوستا گوزن متصف به تیز شاخ است و گو (گاو) در عهد باستان نام عمومی دامهای اهلی و وحشی (گاو و گوسفند و گوزن و غیره) بوده است.

گوزن را میشود گاو زئن (گاو مسلح) معنی کرد چه همانطور که گفته شد در اوستا گوزن با صفت تیز شاخ توصیف شده است