دوشنبه، فروردین ۰۴، ۱۳۹۳

ریشۀ احتمالی واژۀ بهمن (در مفهوم تودۀ برف سرازیر شونده)

با توجه به قاعده قابل تبدیل بودن "و" به "ب" و "خ" به "ه" به نظر می رسد واژۀ اوستایی "ویاخمن" (انجمن) در مقام انجمن مواد طبیعی می تواند ریشۀ نام بهمن در معنی تودۀ برف سقوط کننده باشد.
ولی ترکیب سانسکریتی بهو-هیمَ-ن (برف جست و خیز کننده) و ترکیب کُردی باو-هیمی-اَن (ماده مرطوب به شدت حرکت کننده) مفهوم منطقی تری بدست می دهند. نام مملکت سردسیری شاهنامه همیران (که با حمیران یمن مشتبه) شده و همچنین واژۀ فارسی هیمه (چوب سوخت زمستانی) نشانگر آنند که واژۀ هیمای سانسکریت به معنی برف و سرما در ایران باستان نیز مصطلح بوده است.

هیچ نظری موجود نیست: