محل و معنی دژ پئیشیا اوادا و کوه آرکادریش پارس

داریوش در کتیبه بیستون محلی به نام پئیشیا اوادا در پارس را با هر دو بردیه (وه یزداته بردیه و گائوماته بردیه) مربوط دانسته و در کنار آن از کوهی به نام آرکادریش (به لغت سانسکریت یعنی محل پدیدار شدن پرتو خورشید) یاد کرده است. کنت در دستور پارسی باستان لغت پئیشیا را به معنی نوشتن و اوادا (هووادا) را به معنی خانه و منزل می داند و در مجموع آن را به معنی کتابخانه میگیرد. اما از آنجائیکه متن آرامی کتیبه بیستون نام پئیشیا اوادا را با لغت برته (قلعه) به کار برده است، لذا لفظ پئیشیا را در اینجا می توان از ریشۀ سانسکریتی پَشیا یعنی دیده بانی کردن گرفت و نام پئیشیا اوادا را "محلی که دیده بانی میشود" معنی نمود. نگارنده از دو دهه پیش معتقدم که این محل همان آبادۀ کنونی فارس است و کوه آرکادریش هم همان کوه واقع در شمال آن یعنی ول (محتملاَ از ریشۀ اوستایی وُئی، مربوط به نشان و رمز) می باشد.